Ieder jaar, zo rond november en december, dan begint het weer, de eerste voorbereidingen voor de aanstaande expositie. Ook al is die pas in maart, het vergt toch altijd het nodige werk. Welke foto komt op de poster? Welke foto’s op mijn persoonlijk bord? De werkgroepen zijn ook druk bezig met hun selectie. Het is toch de bedoeling om een bij elkaar passend geheel te presenteren op hun bord, terwijl het toch drie tot vijf verschillende fotografen zijn. Misschien wel wat stress, maar altijd wel een spannende periode. Eind januari de deadline, alle foto’s moeten (digitaal) ingeleverd zijn bij de expocommissie, die gaat bepalen wie waar komt te “hangen”.
Ondertussen gaan de leden aan de gang met maken of bestellen van de afdrukken, het inlijsten of opplakken.
Dan, de vrijdag van de opening. Een groep leden komt naar de Enck in Oirschot en begint met de opbouw. De kisten met materiaal worden uitgeladen en strategisch geplaatst om alle borden zo snel mogelijk te plaatsen. Na het plaatsen, het aanbrengen en aansluiten van de verlichting. Tussendoor ook nog even wat poetsen. Als alles staat het ophangen van de foto’s. De werkgroepen in de gang, de rode draad foto’s aan de achterwand en de persoonlijke borden in de zaal.
Als alles mee zit, hebben we alles zo tegen vijf uur klaar. Nog even thuis opfrissen en wat eten en dan het spannende afwachten. Wordt het druk? Hoe zullen de reacties zijn? Hoe doet degene het die de expositie opent.
Ieder jaar weer spannend en niemand wil het missen.
Onze expositie wordt over het algemeen zeer goed bezocht. Het is een gezellig gebeuren met een goede sfeer en ambiance, waar een hapje en een drankje met goede gesprekken de boventoon voeren.
